enjeksiyon kalıplama nedir

1967 yapımı The Graduate filminde Bay Robinson, Dustin Hoffman'ın canlandırdığı Benjamin Braddock karakterine tek kelimelik bir kariyer tavsiyesinde bulunmuştur: "Plastikler." Görünüşe göre Robinson doğru bir fikre sahipti. Plastik reçineleri enjeksiyon kalıplama işlemi yoluyla faydalı şeylere dönüştüren endüstriyel bilim, endüstri ve hayatlarımızın çoğu üzerinde muazzam bir etkiye sahip olmuştur.

Bu enjeksiyon kalıplama süreci ilk olarak 1930'larda tasarlanmıştır ve başlangıçta metal kalıp döküm tasarımlarına dayanmaktadır. Enjeksiyon kalıplama, hurdadan kaynaklanan minimum kayıp (hurda parçalar eritilip geri dönüştürülebildiğinden) ve minimum son işlem gereksinimleri dahil olmak üzere alternatif üretim yöntemlerine göre birçok avantaj sunar. Enjeksiyon kalıplama, erimiş metallerin kolayca dökülebilmesi açısından metal kalıp dökümden farklıdır; plastik reçinelerin kuvvetle enjekte edilmesi gerekir.

Süreçte büyük miktarda enjeksi̇yon kaliplama maki̇neleri̇bilgisayar parçalarından plastik Cadılar Bayramı örümceklerine kadar her şeyi üretmek için reçineleri altı ana işlemden geçirir. Bir enjeksiyon kalıplama makinesi karmaşık bir ekipman parçası olmasına rağmen, enjeksiyon ünitesi ve sıkıştırma ünitesi olmak üzere iki temel unsurdan oluşur.

Süreç, enjeksiyon ve soğutma sürecine uyum sağlamak için basınç altında sıkıştırılan bir kalıpla başlar. Ardından, peletlenmiş reçineler makineye beslenir ve ardından uygun renklendiriciler eklenir. Reçineler daha sonra erime noktasına kadar ısıtıldıkları bir enjeksiyon variline düşer ve ardından bir vida veya sıkıştırma cihazı aracılığıyla kalıba enjekte edilir.

Ardından, erimiş plastiklerin kalıp içinde bulunduğu ve kalıp içindeki tüm boşlukların doldurulduğundan emin olmak için hidrolik veya mekanik basıncın uygulandığı bekletme aşaması gelir. Daha sonra plastiklerin kalıp içinde soğumasına izin verilir ve ardından kalıbın iki yarısı ayrılarak açılır. Son adımda, plastik parça kalıptan çıkarma pimleri ile çıkarılır. Tamamlanan parça, yolluk adı verilen ve kesilip geri dönüştürülen yabancı parçalar içerebilir. Tüm süreç döngüseldir ve gerekli soğutma süresine bağlı olarak döngü süreleri on ila 100 saniye arasında değişir.

Enjeksiyon kalıplama işlemi bazı karmaşık hesaplamalar gerektirir. Her farklı reçine türünün hesaba katılması gereken bir büzülme değeri vardır ve kalıp bunu telafi etmelidir. Bu değer tam olarak belirlenmezse, nihai ürün yanlış boyutlandırılır veya kusurlar içerebilir. Tipik olarak bu durum, kalıbın önce reçine ile doldurulması, basınç altında tutulması ve ardından büzülmeyi telafi etmek için daha fazla reçine eklenmesiyle telafi edilir. Diğer komplikasyonlar arasında eriyik sıcaklığının çok yüksek ayarlanmasından kaynaklanan yanmış parçalar, eşit olmayan yüzey sıcaklığından kaynaklanan çarpılma veya çok yavaş bir enjeksiyon darbesi nedeniyle eksik doldurma sayılabilir.

Enjeksiyon kalıpları kendileri şaşırtıcı derecede pahalı olabilir, bazen $100,000'e kadar çıkabilir. Bununla birlikte, istenen parça miktarı yeterince büyükse, kalıp maliyeti nispeten önemsiz hale gelir ve ortaya çıkan plastik parçalar çok makul fiyatlıdır. Bazı kalıplar birden fazla gözle yapılır; bu çok gözlü kalıplar tek gözlü muadillerinden daha pahalıdır, ancak artan üretim verimliliği nedeniyle parça başına maliyet en aza indirilir.

Enjeksiyon kalıplama çeşitli plastik reçineler ile kullanılabilir. Bu tür kalıplama için en popüler reçineler şunlardır: polipropilen (PP), polietilen (PE) ve ABS. Her reçinenin kendine özgü avantaj ve dezavantajları vardır ve nihai parçanın istenen özelliklerine göre seçilir.